Rozdział Pierwszy cz.1
Rozdział Pierwszy: Trzech Bohaterów, w Brzoskwiniowym Sadzie, przysięga sobie braterstwo; Jedno zwycięstwo rozbija buntowników na polu bitwy. Cz.1.
To co pod niebem, po długim okresie rozbicia dąży do zjednoczenia się; a po długim okresie jedności dąży do podziału. Tak też działo się od wieków. Kiedy władcy z Dynastii Zhou osłabli, siedem rywalizujących ze sobą królestw powstało. A każde z nich walczyło z pozostałymi, dopóty nie przeważyła siła królestwa Qi i to ono wchłonęło cesarstwo. Ale kiedy przeznaczenie Qi wypełniło się, powstały dwa konkurencyjne królestwa Chu i Han, tylko po to, aby walczyć o przewodnictwo. I zwycięstwo przypadło Han.
Wzrost potęgi Han datuje się na moment kiedy Najwyższy Przodek Liu Bang uśmiercił białego węża. Uczynił to aby wzniecić powstanie, które zakończyło się dopiero zwycięstwem Han nad całym cesarstwem, w roku 202 p.n.e. Kolejne pokolenia cesarzy Han, przekazywali sobie wspaniałe dziedzictwo, przez dwa wieki. Działo się tak, aż do wywołanej zamętem, Rebelii Wang Manga. Wkrótce jednak Liu Xiu, założyciel Późniejszej Dynastii Han odbudował imperium, a cesarze z Dynastii Han kontynuowali swoje rządy przez kolejne dwieście lat. Działo się tak, aż do czasów nieszczęsnego Cesarza Xian, który był świadkiem podziału jego państwa na trzy części - dziś znane jako Trzy Królestwa.
Potomkowie cesarza Xiana, swoimi złymi rządami przyśpieszyli wspomniani wydarzenia. Pierwszym z nich był Cesarz Huan, drugim Cesarz Ling. Obaj zasiadali na Smoczym Tronie w połowie drugiego wieku. Cesarz Huan nie poświęcał należytej uwagi cnotliwym dworzanom, a pokładał ufność pałacowym eunuchom. Żył i zmarł, pozostawiając koronę Cesarzowi Lingowi. Doradcami nowego władcy był Marszałek Dou Wu oraz Cesarski Strażnik Chen Fan. Dou Wu i Chen Fan, zniesmaczeni nadużyciami eunuchów w sprawach państwowych, powzięli plan obalenia potężnych, nieuczciwych eunuchów. Ale obalenie Szefa Eunuchów Cao Jie, nie było łatwym zadaniem. Plan wyciekł, uczciwi Dou Wu oraz Chen Fan zostali skazani na śmierć, a eunuchowie jeszcze bardziej urośli w potęgę.
Działo się tak, aż do dnia pełni, czwartego miesiąca, drugiego roku ery Ustanowionego Spokoju (169 n.e.). Wtedy to cesarz Ling udał się do Sali Cnoty, a skierowawszy się w stronę tronu, w kącie sali pojawił się wielki wicher. Z belek u szczytu sali, spłynął na dół potężny czarny wąż, który skręciwszy się, zasiadł na tronie władcy. Władca zaczął mdleć z wrażenia, więc towarzysząc mu szybko podnieśli go i wynieśli do pałacu, podczas gdy dworzanie uciekli w popłochu, każdy w inną stronę. Wąż zniknął.
Ale wtem zerwała się straszliwa burza, z piorunami, gradem, tornadem i deszczem, która trwała aż do północy i siała wszędzie spustoszenie. Dwa lata później ziemia za trzęsła się w Stolicy Luoyangu, podczas gdy wzdłuż wybrzeża olbrzymia fala wdarła się w jego wgłęb, a cofając się zmiotła z powierzchni ziemi wszystkie domostwa. Kolejny zły omen zanotowano dekadę później, kiedy tytuł cesarski zmieniono na Promienistą Harmonię (179 n.e.). Dokładnie wtedy kury zaczęły piać. Kiedy nastał nów, szóstego miesiąca, długa, mętna chmura wdarła się do Sali Cnoty, podczas gdy w następnym miesiącu zauważono tęcze w Smoczej Komnacie. Natomiast z daleka od stolicy, część Pięciu Gór rozpadła się pozostawiając potężny rozłam.
Takież to były różne omeny Cesarz Ling, wielce poruszony tymi znakami, świadczącymi o niezadowoleniu Niebios, wystosował edykt, w którym to zapytał swoich ministrów o wyjaśnienie tych klęsk i dziwów. Cesarski doradca, odpowiedział szczerze: ,,Pojawienie się tęcz i zmiana płci u drobiu, są spowodowane ingerencją Cesarzowej i eunuchów w sprawy państwowe.”
Cesarz, ciężko wzdychając, przeczytał memoriał a Szef Eunuchów Cao Jie, ze swojego miejsca za tronem, z niepokojem przypatrywał się oznakom cesarskiego żalu. Jak tylko nadarzyła się okazja, poinformował swoich towarzyszy. Wnet sfingowano zarzuty wobec Cai Yonga, którego wygnano z dworu i zmuszono do przejścia na emeryturę w swojej letniej rezydencji. To też zwycięstwo sprawiło, że eunuchowie stali się zuchwalsi. Dziesięciu z nich, których mogło konkurować ze sobą w przewrotności i w złych uczynkach, uformowali potężną klikę znaną jako Dziesięciu Równych Sobie Dworzan. Jej członkami zostali: Zhang Rang, Zhao Zhong, Cheng Kuang, Duan Gui, Feng Xu, Guo Sheng, Hou Lan, Jian Shuo, Cao Jie, and Xia Yun.
Jeden z nich Zhang Rang, zyskał takie wpływy, że został najbardziej uhonorowanym i zaufanym doradcą. Cesarz zwykł go nawet nazywać: ,,Przybranym Ojcem”. Tak więc zła, skorumpowana administracja państwowa, szybko stała się jeszcze gorsza. Sytuacja ta doprowadziła do tego, że kraj, gdzie rozboje stały się dniem powszednim, stanął na krawędzi rebelii.